ინტერვიუ ლეონიდ შამაგუასთან

სტატია თავდაპირველად გამოქვეყნდა “ეხო კავკაზას” ვებგვერდზე. სტატიის ტექსტი და ტერმინოლოგია გადმოტანილია ცვლილებების გარეშე. ყველა უფლება ეკუთვნის “ეხო კავკაზას”. გამოქვეყნების თარიღი: 2024 წლის 16 ოქტომბერი

საპარლამენტო არჩევნები საქართველოში 26 ოქტომბერს გაიმართება. „ეხო აფხაზეთი“ აქვეყნებს ინტერვიუს საზოგადო მოღვაწესთან და ყოფილ პარლამენტის წევრთან, ლეონიდ ჩამაგუასთან – იმის შესახებ, თუ რამდენად დაინტერესებულნი არიან აფხაზი პოლიტიკოსები არჩევნების შედეგით და როგორ შეიძლება გავლენა იქონიოს ამან აფხაზეთზე.

-ლეონიდ, მითხარი, საინტერესოა შენთვის საქართველოში არჩევნების თემა? თვალს ადევნებთ იქ რა ხდება? როგორ ფიქრობთ, ამას მნიშვნელობა აქვს აფხაზეთისთვის და მნიშვნელოვანია იმის გაგება, თუ რა ვითარებაა იქ?

-არ ვიტყვი, რომ საქართველოში არჩევნების თემა ჩემთვის უმნიშვნელოვანესია, ის არ არის პრიორიტეტულ საკითხებში, რომელიც მაინტერესებს არა მხოლოდ მე, არამედ აინტერესებს აფხაზურ საზოგადოებას, მაგრამ სიცრუე იქნება იმის თქმა, რომ ჩვენ საერთოდ არ ვინტერესდებით საქართველოს არჩევნებით. ჩვენ გვაინტერესებს რა ხდება მეზობლად. ამიტომ, ჩვენ, რა თქმა უნდა, ყურადღებას ვაქცევთ ქართველი პოლიტიკოსების განცხადებებს აფხაზეთის რესპუბლიკის საქართველოს რესპუბლიკასთან სამომავლო ურთიერთობის ხედვის შესახებ.

– რამ მიიქცია თქვენი ყურადღება ამ ბოლო დროს?

– თქვენ მშვენივრად გესმით, რომ ჩვენ პრაქტიკულად არ გვაინტერესებს რა ხდება საქართველოს ეკონომიკაში, მათი ზოგიერთი საშინაო საქმეები, საკანონმდებლო პროცესები. მაგრამ როდესაც საქმე ეხება აფხაზეთს, განსაკუთრებით საქართველოს წინასაარჩევნო ვითარებაში, დღის წესრიგში, როგორც წესი, დგება ყველაზე აქტუალური საკითხები, რომლებიც საზოგადოებას აღელვებს. აქ არის არაერთი განცხადება, რომელიც ეხება აფხაზეთის რესპუბლიკასა და სამხრეთ ოსეთის რესპუბლიკას.

– უფრო კონკრეტულად – რაზე ვსაუბრობთ?

-არაერთმა ქართველმა პოლიტიკოსმა, მათ შორის მილიარდერმა ბიძინა ივანიშვილმა, სადღაც რეგიონებში გამოსვლისას თქვა, რომ ახლა ბოდიში უნდა მოვიხადოთ, ხიდები ავაშენოთ; რომ 2030 წლისთვის ეს საკითხი მოგვარდება და ჩვენ ასმითვის გვჭირდება მხოლოდ საკონსტიტუციო უმრავლესობა. ჩემი აზრით, ეს არის ამომრჩევლების მანიპულირება.

მე ვფიქრობ, რომ საქართველოში ეს საკითხები ემოციურ კომპონენტთან არის დაკავშირებული, რადგან ათწლეულების განმავლობაში საქართველოს მოქალაქეების თავში ჩაბეჭდილი იყო მოსაზრება, რომ აფხაზეთის რესპუბლიკა “უძველესი ქართული მიწაა“. ასეთი და, ბოდიშს გიხდით გამოთქმისთვის, სისულელე, კვლავ პოპულარულია ქართულ საზოგადოებაში. ჩემი აზრით, ამას რეალური საფუძველი არ აქვს, მაგრამ მოთხოვნადია, რადგან ქართული საზოგადოება ცხოვრობს ილუზიებში, ეგრეთ წოდებული „ძირძველი ქართული მიწების“ დაბრუნების იმედით. მინდა გავიგო, რამდენად შეიცვალა ქართული საზოგადოება ბოლო 2-3 ათწლეულის განმავლობაში თუ ის ჯერ კიდევ ილუზიების ტყვეობაშია?

შემდეგ, რა თქმა უნდა, საინტერესოა დაპირისპირება რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს ხელმძღვანელობის წარმომადგენლებსა და ქართველ პოლიტიკოსებს შორის. სერგეი ლავროვმა გააკეთა განცხადება აფხაზეთთან და სამხრეთ ოსეთთან დაკავშირებით, სადაც თქვა, რომ თუ ქართველებს სურთ ისტორიული შერიგება და რეალისტურად უყურებენ წარსულის მოვლენებს, მაშინ რუსეთი მზად არის ხელი შეუწყოს დიალოგს და ამ რესპუბლიკებმა თავად უნდა განსაზღვრონ საკუთარი მომავალი. რატომღაც, საქართველოში ამას ისე აღიქვამდნენ, თითქოს ახლა რუსეთი უკან წაიღებდა აღიარებას. და იწყება განცხადებები, რომ ეს კარგად არის ნათქვამი, დროა დავიწყოთ იქიდან სამხედრო ბაზების გაყვანა და ა.შ. ეს არის ქარიშხალი ჭიქაში და ქართველი პოლიტიკოსების სურვილი, შეცდომაში შეიყვანონ თავიანთი საზოგადოება.

ივანიშვილი საქართველოში ძალაუფლების იმ მოდელს აშენებს, რომელიც მას შეეფერება. ჩემი აზრით, ეს დიქტატორული მოდელია. ის აცხადებს, რომ, მაგალითად, ყველა სხვა პარტია – ის გულისხმობს მის ოპონენტებს.

მე ვხედავ, რომ რუსეთში ვიღაცას სურს ამის ინტერპრეტაცია, როგორც რუსეთისკენ შემობრუნება. მინდა ამ ხალხს იმედი გავუცრუო, საქართველო და რუსეთი ვერ შეთანხმდებიან – საქართველო არ ირჩევს პრორუსულ გზას, ქართველი დიქტატორი ირჩევს იმას, რაც მის ინტერესებს შეესაბამება. ამ ბოლო დროს ვნახე, რას წერენ ქართველი ოპოზიციონერები ტელეგრამის არხებში, იმ ნაწილში, რაც ჩვენ გვეხება, რომ ახლა ამერიკაში არჩევნები ჩატარდება, ტრამპი აირჩევა და გზა ევროკავშირისკენ გაიხსნება.

არ მესმის, როგორ შეცვლის ამერიკაში ჩატარებული არჩევნები ევროკავშირის ლიდერების განწყობას? სინამდვილეში, აღმოჩნდა, რომ მაშინაც კი, თუ ამერიკა მზად არის ითანამშრომლოს რუსეთთან, ევროპელი ლიდერები და ევროპული სახელმწიფოების მრავალი წარმომადგენელი არ არიან მზად რუსეთთან ურთიერთობის დათბობისთვის. არ მგონია, რომ თუ ტრამპი გაიმარჯვებს, ქართველებს ევროპაში მიიღებენ მთელი თავისი სურვილებითა და ბრწყინვალებით – ევროკავშირისგან განსხვავებული კანონმდებლობით, ამიტომ აქ ბევრი „მაგრამ“ არის. რამდენადაც ეს დაკავშირებულია აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის რესპუბლიკებთან, ეს ჩვენთვის ანალიტიკურ ინტერესს იწვევს.

– არჩევნების შედეგი, როგორ ფიქრობთ, როგორი შეიძლება იყოს საქართველოში? და როგორ შეიძლება ამან გავლენა მოახდინოს აფხაზეთზე?

-მე ასე ყურადღებით არ ვაკვირდები საქართველოში არსებულ ვითარებას და მიჭირს იმის თქმა, თუ რა რეიტინგებია. ტელეგრამის არხებში ათეული პარტიაა დასახელებული. მაგრამ მე ვფიქრობ, რომ ივანიშვილის პარტიას ბევრი შანსი აქვს. ჩვენ გვესმის, რომ ამომრჩევლის მოსყიდვა და ადმინისტრაციული რესურსის გამოყენება შესაძლებელია. ყველა დიქტატორი ცდილობს დარჩეს ხელისუფლებაში, ამას ვხედავთ არა მხოლოდ საქართველოში. ამ ვითარებაში მიჭირს იმის თქმა, როგორ განვითარდება მოვლენები უახლოეს მომავალში.

რა შეიცვლება ხელისუფლებაში ოპოზიციის მოსვლის შემთხვევაში? გვეუბნებიან, რომ ეს არის ომის პარტია და ხვალ დაიწყებენ საომარ მოქმედებებს. დიახ, ისინი სიტუაციის ესკალაციას მოახდენენ, მაგრამ არა მგონია, რომ საქართველომ აფხაზეთს შეუტიოს. ერთი ერთზე, აფხაზები თავად მოაგვარებენ ამ საკითხებს, მაგრამ თუ კოლექტიური დასავლეთი იმოქმედებს საქართველოს მხარეს, მაშინ რუსეთი ვეღარ მოახდენს რეაგირებას.

ყოველ შემთხვევაში, საქართველოსთვის სავალალო სიტუაცია იქნება, ამიტომ სერიოზულად არ განვიხილავ ვითარებას, რომ ხვალ თუ ოპოზიციური ჯგუფები მოვლენ პარლამენტში, გახსნიან მეორე ფრონტს. რეალურად კი სულ სხვა რამ მოხდება: რუსეთთან ყველა სავაჭრო და ეკონომიკური საქმე შეიზღუდება. და ეს ალბათ არასასურველია რუსეთის ფედერაციისთვის.

ივანიშვილის პარტია არ უახლოვდება რუსეთს, როგორც ამას ზოგიერთი რუსი ექსპერტი მოისურვებს, არამედ ის აქტიურად თანამშრომლობს ჩინეთთან, თურქეთთან, იქმნება ახალი ბლოკები, რომლებიც რუსეთის სასარგებლოდ არ მუშაობს, რადგან იხსნება ახალი შემოვლითი გზები. ნავთობპროდუქტების, გაზის, სხვა საქონლის ტრანზიტისთვის ისინი გვერდს უვლიან რუსეთს.

ეს არ ნიშნავს იმას, რომ საქართველო უახლოვდება რუსეთს, საქართველო ამჟამად საკმაოდ პრაგმატულად იქცევა, იყენებს იმ ეკონომიკურ შესაძლებლობებს, რომლებიც დაკავშირებულია რუსეთის ფედერაციაზე დაწესებულ სანქციებთან. ამ შემთხვევაში, დიდი ალბათობით, პარლამენტში ღიად და რადიკალურად ანტირუსული პარტიების მოსვლა, თუ ისინი უმრავლესობას მიიღებენ, აისახება რუსეთის ეკონომიკურ მდგომარეობაზე, რადგან ბევრი არხი დაიბლოკება. ეს გარკვეულ ზიანს მიაყენებს რუსეთის ფედერაციას, მაგრამ ეს ზიანი არ იქნება კრიტიკული.

ინტერვიუ ლეონიდ შამაგუასთან